“ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ”— ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਨਾਅਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਹ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਉਸ ਸੁਨਹਿਰੀ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਹਰ ਨਾਗਰਿਕ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਮੁਸਕਾਨ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਅੜਚਣ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਇਸੇ ਸੰਕਲਪ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਉਤਾਰਦੇ ਹੋਏ, ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਭਗਵੰਤ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਲੱਖਾਂ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਛੂਹ ਲਿਆ ਹੈ। ਸੂਬੇ ਭਰ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਤੱਕ 18 ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਪੱਕੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੰਦ ਕਰਕੇ, ਮਾਨ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧੀ ਆਰਥਿਕ ਰਾਹਤ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਇਹ ਸੁਨੇਹਾ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਰਕਾਰ ਪੂੰਜੀਪਤੀਆਂ ਲਈ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਆਮ ਆਦਮੀ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਹੈ।
ਇਹਨਾਂ ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਿਆਂ ਦੇ ਹਟਣ ਨਾਲ ਹੁਣ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਕਾਸ, ਬੱਚਤ ਅਤੇ ਆਤਮ-ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਨਵੀਂ ਯਾਤਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਹੈ, ਜੋ ‘ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ’ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਨੂੰ ਸੱਚ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਸਿਰਫ਼ 18 ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਲਗਭਗ ₹61.67 ਲੱਖ ਦੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਬੱਚਤ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹਰ ਘਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਹੈ, ਜੋ ਵਧਦੀ ਮਹਿੰਗਾਈ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਸੰਜੀਵਨੀ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਲੋਕ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿਭਾਗ (ਪੀ.ਡਬਲਯੂ.ਡੀ.) ਮੰਤਰੀ ਹਰਭਜਨ ਸਿੰਘ ਈ.ਟੀ.ਓ. ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਾ ਹਟਾਉਣਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਰਾਹਤ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕਦਮ ਹੈ।
ਇਸ ਨਾਲ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਆਵਾਜਾਈ ਸੁਖਾਲੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਮੁਕਤ ਹੋਵੇਗੀ।” ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਭਗਵੰਤ ਮਾਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਸੂਬਾ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਲਗਭਗ 535.45 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਸੂਬਾਈ ਰਾਜਮਾਰਗਾਂ ‘ਤੇ ਟੋਲ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਟਾਂਡਾ-ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਰੋਡ ‘ਤੇ ਲਾਚੋਵਾਲ ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਾ ‘ਤੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ₹1.94 ਲੱਖ, ਬਾਲਾਚੌਰ-ਗੜ੍ਹਸ਼ੰਕਰ-ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਦਸੂਹਾ ਰੋਡ ‘ਤੇ ਮਾਜਰੀ (ਐੱਸ.ਬੀ.ਐੱਸ. ਨਗਰ), ਨੰਗਲ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਅਤੇ ਮਾਨਗੜ੍ਹ (ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ) ਰੋਜ਼ਾਨਾ ₹10.52 ਲੱਖ, ਮੱਖੂ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਮੱਖੂ ਪੁਲ ₹0.60 ਲੱਖ ਰੋਜ਼ਾਨਾ, ਕੀਰਤਪੁਰ ਸਾਹਿਬ-ਨੰਗਲ-ਊਨਾ ਰੋਡ ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਾ ₹10.12 ਲੱਖ ਰੋਜ਼ਾਨਾ, ਪਟਿਆਲਾ ਵਿੱਚ ਸਮਾਣਾ-ਪਾਤੜਾਂ ਰੋਡ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ₹3.75 ਲੱਖ, ਮੋਗਾ-ਕੋਟਕਪੂਰਾ ਰੋਡ ‘ਤੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ₹4.50 ਲੱਖ, ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ-ਫਿਰੋਜ਼ਪੁਰ ਹਾਈਵੇਅ ₹6.34 ਲੱਖ ਰੋਜ਼ਾਨਾ, ਦਾਖਾ-ਬਰਨਾਲਾ ਸਟੇਟ ਹਾਈਵੇਅ (SH-13) ‘ਤੇ ਟੋਲ ਰਕਬਾ (ਮੁੱਲਾਂਪੁਰ ਦੇ ਨੇੜੇ) ਤੋਂ ਮਹਿਲ ਕਲਾਂ (ਬਰਨਾਲਾ ਦੇ ਨੇੜੇ) ਤੱਕ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ₹4.5 ਲੱਖ, ਭਵਾਨੀਗੜ੍ਹ-ਨਾਭਾ-ਗੋਬਿੰਦਗੜ੍ਹ ਰੋਡ ‘ਤੇ 2 ਟੋਲ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ₹3.50 ਲੱਖ, ਪਟਿਆਲਾ-ਨਾਭਾ-ਮਲੇਰਕੋਟਲਾ ₹2.90 ਲੱਖ ਰੋਜ਼ਾਨਾ, ਲੁਧਿਆਣਾ-ਮਲੇਰਕੋਟਲਾ-ਸੰਗਰੂਰ ਰੋਡ ‘ਤੇ ਲੱਡਾ ਅਤੇ ਅਹਿਮਦਗੜ੍ਹ ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਹੋਣ ਨਾਲ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ₹13 ਲੱਖ ਦੀ ਬੱਚਤ ਹੋਈ।
ਭਗਵੰਤ ਮਾਨ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ 18 ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਬਲਕਿ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜੇਬ ‘ਤੇ ਪੈਣ ਵਾਲੇ ‘ਅਨਿਆਂ’ ਦੇ ਬੋਝ ਨੂੰ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਸਿਰਫ਼ ਕਾਗਜ਼ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ, ਇਹ ਸਿੱਧਾ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਜਦੋਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਾ ਦੀ ਬੱਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਬੁੱਝੀ, ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇਂ ਸਾਲਾਂ ਪੁਰਾਣਾ ਕੋਈ ਕਰਜ਼ਾ ਉੱਤਰ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਮਾਨ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਮ ਜਨਤਾ ਨੂੰ “ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਲੁੱਟਣ ਵਾਲੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ” ਬਣ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਿਛਲੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ ਕੇ ਚੱਲਣ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਲਾਪਰਵਾਹੀਆਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਅਣਦੇਖੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਦਾ ਹੱਲ ਸੀ, ਜੋ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਤੋਂ ਦੱਬੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਫੈਸਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਹ ਇੱਕ ਭਾਵੁਕ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ ਜੋ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਜਨਤਾ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਹੈ।
ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਤੁਹਾਡੇ ਛੋਟੇ-ਤੋਂ-ਛੋਟੇ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਸਮਝਦੀ ਹੈ। ਮਾਨ ਸਰਕਾਰ ਇਹ ਐਲਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ‘ਲੁੱਟ’ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ‘ਸੇਵਾ’ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹੀ ਬਦਲਾਅ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਕੂਨ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਪੰਜਾਬੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਟੋਲ-ਮੁਕਤ ਰਾਹਾਂ ਤੋਂ ਗੁਜ਼ਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਾਂ, “ਇਹ ਸਰਕਾਰ ਸਾਡੀ ਹੈ।” ਇਸ ਫੈਸਲੇ ਨੇ ਸਾਬਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਮਾਨ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਤਰਜੀਹ ਵਿੱਚ ਜਨਤਾ ਦਾ ਹੱਕ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦਾ ਫਾਇਦਾ।
ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਭਗਵੰਤ ਮਾਨ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ “ਸੜਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਲੈਣ” ਦਾ ਯੁੱਗ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਸਪੱਸ਼ਟ ਰੁਖ ਹੈ ਕਿ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਲੁੱਟ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸੜਕ ਨੀਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਹ ਇੱਕ ‘ਜਨ-ਹਿਤ’ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਵਾਗਡੋਰ ਜਨਤਾ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਾ, ਜੋ ਕਈ ਵਾਰ ਪਿਛਲੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਕਥਿਤ ‘ਲੁੱਟ’ ਦਾ ਅੱਡਾ ਬਣ ਗਏ ਸਨ, ਅੱਜ ਇਤਿਹਾਸ ਬਣ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਮਾਨ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਇਹ ਕਦਮ ਸਿਰਫ਼ ਆਰਥਿਕ ਸੁਧਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਬਦਲਾਅ ਹੈ। 18 ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਿਆਂ ‘ਤੇ ਲੱਗਾ ਤਾਲਾ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਆਮ ਆਦਮੀ ਦੇ ਉਸ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੁਣੀ ਹੋਈ ਸਰਕਾਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਢਾਲ ਬਣ ਕੇ ਖੜ੍ਹੀ ਹੈ। ਇਹ “ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ” ਦਾ ਉਹ ਸੁਪਨਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਸੜਕਾਂ ਕੇਵਲ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ, ਬਲਕਿ ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਤੱਕ ਵੀ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਇਤਿਹਾਸਕ ਕਦਮ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਪਥ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਉੱਜਵਲ ਮੀਲ ਦਾ ਪੱਥਰ ਹੈ। ਇਹ ਸਿਰਫ਼ 18 ਟੋਲ ਪਲਾਜ਼ਿਆਂ ਦਾ ਬੰਦ ਹੋਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਹ ਇੱਕ ‘ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਪੰਜਾਬ’ ਵੱਲ ਤੇਜ਼ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਵਧਦੀ ਯਾਤਰਾ ਦਾ ਸ਼੍ਰੀਗਣੇਸ਼ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ‘ਟੋਲ’ ਨਹੀਂ, ਬਸ ‘ਵਿਸ਼ਵਾਸ’ ਅਤੇ ‘ਰਾਹਤ’ ਹੈ।
